Beyağaç tarım ve hayvancılığa elverişli arazi yapısı ile eski çağlardan itibaren yerleşime açık bir yöre olmuştur. Osmanlılar döneminde ve Cumhuriyetin ilk yıllarında Sazak köyüne bağlı mahalle iken, yakınına Sarıyer adı altında bir köy kurulmuş, daha sonra Sarıyer ile Eskere köyleri birleşerek Beyağaç adını almıştır. 06 Haziran 1972 tarihinde Belediye olarak teşkilatlanmış olan Beyağaç, 20 mayıs 1990 tarihinde ve 3644 sayılı kanun gereğince ilçe olmuştur. 05 ağustos 1991 tarihinde Kale ilçesinden ayrılıp fiilen ilçe olarak faaliyete geçmiştir.
Beyağaç ilçesi, il merkezine 94 km. uzaklıkta olup, ilin güneyinde yer almaktadır. Doğusunda Acıpayam ve Çameli, batısında Kale, kuzeyinde Tavas ve güneyinde Muğla ve Köyceğiz ilçeleri ile çevrili olan Beyağaç ilçesi, Eskere ovası namıyla verimli bir ova üzerinde kurulmuş olup, ilçenin rakımı 650 dir. Bu ovanın içinden geçerek Muğla sınırlarına ulaşan Akçay ilçedeki tek akarsudur. 2015 yılı verilerine göre Beyağaç nüfusu 6.713 dür.
İlçe ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. 3500 hektarlık toplam tarım arazisi, ilçe yüzölçümünün % 18.08’ini oluşturmaktadır. İlçenin en önemli geçim kaynağını tütün üreticiliği oluşturmaktadır. Çok azda olsa tütün yanında buğday, arpa, mısır ve karpuz yetiştirilmektedir.
Beyağaç sahip olduğu doğal güzellikleriyle gelecekte önemli bir turizm merkezi olma yolunda umut vaat etmektedir. Beyağaç ilçesi Eskere Orman İşletme Müdürlüğü sorumluluk alanı içerisinde kalan ve Kartal Gölü adı ile bilinen bölgede, yaşları 1265’i bulan görülmeye değer tabiat harikası karaçamlar bulunmaktadır. Eşine az rastlanan bu ağaçlar anıt ağaç statüsüne alınmış, bölge ise Tabiat Parkı Koruma alanı olarak ilan edilmiştir. Sandraz dağının zirvesinde bulunan ve bir krater gölü olan Kartal gölü, kendisine özgü güzelliği ve çevresindeki anıt ağaçlarla birlikte önemli sayılabilecek bir ziyaretçi akınına uğramaktadır.