Taş döşeli dar sokakları, tarihi pitoresk yamaç evleri ve konakları ile Babadağ 1879 yılında büyük bir yangın geçirmiş, bugünkü birçok ev o yangından sonra yapılmıştır. 1932 yangınında Gazi ve Fevzi Paşa Mahalleleri, 1944 yangınında ise Gündoğdu Mahallesi neredeyse tümüyle yanmıştır. 1877 yılında belediye olan Babadağ, Sarayköy’e bağlı bir nahiyeyken 1988 yılında kendisine bağlı 10 köy ile ilçe statüsünü almıştır. Altındere köyünün merkeze bağlanmasıyla köy sayısı dokuz olmuştur. 2015 yılı verilerine göre Babadağ nüfusu 6.611 dir.
Babadağ ilçesi il merkezinin kuzeybatısında, Sarayköy ilçesinin 15 km. güneyinde, Babadağ’ın eteklerine kurulmuştur. Geçmişte olduğu gibi günümüzde de dokumacılık, Babadağ ekonomisindeki en önemli yeri oluşturur. Yaklaşık 700 yıllık bir geçmişi olan dokumacılık, 1965’den sonra el tezgahlarından yarı otomatiğe, 1985’den sonra da tam otomatik tezgahlara geçerek sürekli canlılığını korumuştur. Günümüzde Babadağ’da dokunan ürünler arasında hambez, pike, kaneviçe, havlu, çarşaf ve çocuk bezi başta gelmektedir. Özel sektör, özellikle dokumacılık üzerine yatırımlarını yapmaktadır.
İlçe ticareti dokuma üzerine kurulmuştur. Dokuma hammaddesi olan iplik ilçe dışından temin edilir. İlçe halkı genellikle fason dokumacılık yapar. Babadağ ilçesinden doğrudan ihracat yapılmamaktadır. Ancak Denizli ve İstanbul’da tekstil ihracatı yapan firmaların birçoğu Babadağlı olup, işletmelerini genişletmek amacıyla Babadağ’ın dışına çıkmışlardır. Bu firmaların halen Babadağ’la ilişkileri devam etmekte, Babadağ’lı dokumacılara fason mal dokutmaktadırlar. İlçede el tezgahlarıyla başlayıp yarı otomatik tezgahlarla devam eden dokuma sanayii, tam otomatik tezgahlarla gelişimini sürdürmektedir.